bir insanla ömrünü geçirebileceğini düşünüp evleniyorsun, çok güzel hayaller kuruyorsun ama bunları yaşamaya çalışırken aslında uyumlu olmadığını anlıyorsun. mesela kuzenim sevgilisi ile 10 yıllık sevgililik sürecinden sonra evlendi ve 2 senede boşandılar. 10 senede yaşanmayıp da 2 senede fark edilen şey neydi? aslında hep vardı ama üstü mü kapatıldı? evliliğin sorumluluğu mu ağır geldi ya da kişilikler mi değişti? tabii ki ilerlemeyen bir şeyi sürdürmeye çalışmak mantıksız ve uzun vadede daha çok zarar verir ama birbirini çok seven iki insanın bir süre sonra bunları yaşaması çok üzücü. allahtan artık toplumumuzda boşanmış insana olan bakış açısı çok değişti. önceden olsa özellikle kadınlar hakkında ağızlarına geleni söylerlerdi ama artık çoğu bunu anlayışla karşılıyor. bu noktada da ailenin desteği çok önemli sanırım.